Laska
Musimy spojrzeć do Księgi Izajasza 61r 1-2w,
Duch Wszechmocnego, Pana nade - mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie,
Abym ogłosił rok łaski Pana i dzień pomsty naszego Boga, abym pocieszył wszystkich zasmuconych.
Łaska, o której Pan Jezus mówi, że wylewa ją na nas, jest największa w
historii ludzkości. Słowo „łaska” jest prawie tak samo powszechne w
Biblii, jak słowo „modlitwa”.
Około 700 lat przed narodzeniem Jezusa prorok w namaszczeniu Ducha Świętego pisze proroczo słowa, którymi Jezus zaczyna Swą służbę na ziemi, po chrzcie w wodach Jordanu, a także po czterdziesto dniowym poście na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła.
W Ewangelii Łukasza 4r 18-21 werset, czytamy te same słowa, które padają z ust Jezusa, kiedy podano Mu zwoje Księgi Izajasza, 18. Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, 19. abym obwoływał rok łaski od Pana. 20. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. 21. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. (BT).
Kluczowym słowem, które poruszyło moje serce jest słowo-Łaska. Po raz pierwszy pojawia się przy imieniu Noe, który znalazł łaskę u Boga. Później doświadcza jej Abraham, a także sługa Abrahama, który dzięki łaskawości Boga przyprowadza żonę Rebekę dla Izaaka, która rodzi bliźniaki, Ezawa i Jakuba. Znamy historię Ezawa i Jakuba, jak Jakub podstępem wyłudza pierworództwo od Ezawa, a potem za namową matki Rebeki podstępnie otrzymuje błogosławieństwo od ojca Izaaka, co rodzi w Ezawie ogromną nienawiść do Jakuba, który musi uciekać z rodzinnego domu. W kolejnych rozdziałach czytamy najpierw o spotkaniu z Bogiem we śnie, w miejscowości Betel, następnie o trudach Jakuba w domu Labana, gdzie pojął dwie żony, Leę i Rachelę, jego zmagania z teściem, oraz powrót Jakuba z rodziną do rodzinnej ziemi. Ma w pamięci nienawiść brata Ezawa, więc przezornie podejmuje takie kroki opisane 32 rozdziale I-wszej Księgi Mojżeszowej,20w. Powiedzcie też: Oto i sługa twój Jakub idzie za nami. Pomyślał bowiem: Zjednam go sobie darem, który mnie wyprzedza, a potem dopiero pokażę mu się, może mnie przyjmie łaskawie.
Aby łatwiej zrozumieć to polecenie, wydane sługom Jakuba w drodze do obozu Ezawa, powinniśmy przeczytać 33 rozdział tej samej Księgi od 5-11 wersetu, A gdy Ezaw podniósł oczy i ujrzał żony i dzieci, rzekł: A ci kim są dla ciebie? Odpowiedział: To dzieci, którymi Bóg łaskawie obdarzył sługę twego. Potem przybliżyły się służące z dziećmi swymi i pokłoniły się. Przybliżyła się też Lea z dziećmi swymi i pokłoniły się, potem przybliżył się Józef i Rachela i pokłonili się. A Ezaw rzekł: Co ma znaczyć cały ten twój obóz, który spotkałem? I odpowiedział: Chcę zdobyć życzliwość pana mego. Wtedy rzekł Ezaw: Ja mam dosyć, bracie mój, zatrzymaj sobie to, co twoje. Rzekł Jakub: O, nie! Proszę cię, jeślim zdobył życzliwość twoją, przyjmij dar mój ode mnie, bo oglądałem oblicze twoje, jak się ogląda oblicze Boga i przyjąłeś mnie łaskawie. Przyjmij, proszę, upominek mój, który ci złożyłem, gdyż Bóg był mi łaskawy i mam wszystko! A gdy usilnie nalegał na niego, przyjął.
Historia Jakuba, to nieustanna próba wykonania Bożej woli własnymi siłami, własnymi zdolnościami, nie można tu nie wspomnieć działania matki obu synów. Po przez głębokie doświadczenia Bożej łaski w życiu Jakuba, ten przy spotkaniu ze swoim bratem Ezawem, wskazuje na źródło swojej zmiany i swojego powodzenia. Jakub, który pojął znaczenia łaskawości Boga, mógł wysłać swoje sługi z darami dla Ezawa, licząc, że zostanie potraktowany w podobny sposób, łaskawie. Czy to była jego naiwność, wierzę że nie. Spotkanie z Bogiem w czasie snu w Betel, gdzie Jakub otrzymuje obietnice podobne do obietnic danych Abrahamowi. Patriarcha Jakub bierze Boga za słowo, jeśli spełnisz swoje obietnice, będziesz moim Bogiem. Lata służby u Labana, który widzi jak Bóg błogosławi Jakubowi i jego żonom i dzieciom, pokazuje wierność Boga, a Jakub widzi w tym łaskawość Wszechmocnego Boga.
I druga obrazek. 2 Moj. 34:5-6w, I zstąpił Pan w obłoku, a on stanął tam przy nim i wezwał imienia Pańskiego. Wtedy Pan przeszedł obok niego, a on zawołał: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność, potwierdza na to również Ps. 36:6w, Panie! Łaska twoja do niebios sięga, Wierność twoja aż do obłoków.
Znamy dzieje patriarchy Jakuba, Bożą pracę nad Jakubem, zmagania tego Bożego męża, który po przez głębokie doświadczenia, widzi Bożą łaskę w swoim życiu i mówi o niej. Drugi Boży mąż, potężnie używany przez Boga-Mojżesz, o czym niedawno było mówione, gdzie spotkanie z Bogiem było dla Mojżesza objawieniem Bożej natury, której do tego czasu Mojżesz nie rozpoznał.
Widzimy tutaj historię dwóch mężów Bożych, którzy w spotkaniu z Żywym Świętym poznali Jego miłosierną naturę, którzy w niesamowity sposób doświadczyli Bożej łaski, skorzystali z niej, ale przykładem dla nas ma być to, że nie tylko skorzystali, ale byli tymi, którzy dzielili się z innymi łaską, że objawione w ich życiu działanie Boga przez łaskę, przyniosła właściwy owoc pobożności, łagodności i łaskawości do innych, tak więc mogą być dla nas wzorem do naśladowania.
Skąd taki wniosek? O tym za chwilę. Wróćmy do nas. Wszyscy znamy te wersety; Efez. 2:5w, I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - i dalej Efez. 2:8w, Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; i jeszcze jeden werset, z Ew. Jana 1:16 A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską.
Czy nie ciśnie się nam na usta pytanie-Co to jest Łaska? Jest to obdarowanie kogoś , ale w naszym przypadku, obdarowanie kto jest grzeszny, po pierwsze obdarowuje się uwolnieniem od kary, a więc niewinnością, ale mało tego obdarowuje się ponad to. W czasach obowiązywania Zakonu, była taka zasada, kara za niektóre grzechy ukamieniowaniem, winny- kara, a tą karą była śmierć.
Z miłosierdziem, które zawsze towarzyszy ludziom, mówi się ok, mogę ci darować winę, ale musisz zadośćuczynić, a nawet dać więcej. A z łaską to ma to się tak, jak w historii syna marnotrawnego. Wyczekiwanie, powitanie, odpuszczenie i obfite obdarowanie, na poziomie godności królewskiej.
A teologicznie to brzmi tak- Sola gratia (Tylko łaska)
Sola gratia to zasada, że zbawienie przychodzi tylko z łaski Boga jako "niezasłużony dar", a nie jako nagroda za jakiekolwiek zasługi grzesznika. Zbawienie jest więc niezasłużonym darem Boga danym człowiekowi poprzez Jezusa Chrystusa. Bóg jest jedynym źródłem łaski, a człowiek w żaden sposób nie może skłonić Boga do dania mu tej łaski lub zwiększenia jej zakresu. Bóg działa sam dla zbawienia człowieka.
Zapytacie może dlaczego ten temat? my ludzie wierzący lubimy korzystać z wszelkiej łaski, tej od Boga i tej od ludzi. Ale to co zauważam dzisiaj w kościele Chrystusa, to egoistyczne życie, odpuszczono nam, a nie umiemy wybaczyć, uczyniono nas ludem królewskim, z Bożej łaski, a innych traktujemy jak pachołków, jak niewolników, zachowujemy się jak grabie, które tylko grabią dla siebie, zero tolerancji, zero miłosierdzia, zagniewanie na najbliższych od lat, na siostrę , na brata , na matkę , na ojca, i na szwagra i szwagierkę, na dzieci i na rodziców, na męża i na żonę, na szefa i pracownika, to oni mi zrobili to i tamto, nie odpuszczę. A to nic innego nie znaczy jak całkowite niezrozumienie czym jest łaska, tego daru od Boga. Mało tego, dostrzegam uparte trwanie w zagniewaniu na konkretnego brata, czy siostrę. Tak jakby oni nie byli uczestnikami tej samej łaski. Często skarga, narzekanie, nie zadowolenie. A Biblia mówi nam wyraźnie na co się mamy uskarżać, Tren. 3:39-41 Na co może uskarżać się człowiek, póki żyje? Niech się uskarża na swoje grzechy! Doświadczajmy i badajmy nasze drogi i nawróćmy się do Pana! Wznieśmy nasze serca i nasze dłonie do Boga w niebiesiech!
Pamiętajmy o tym zachęceniu ale i ostrzeżeniu.
Sam. 22:26-27w, Z łaskawym postępujesz łaskawie, Z mężem nienagannym nienagannie, Ze szczerym postępujesz szczerze, Z przewrotnym surowo.
Mogę z ufnością w Boże miłosierdzie, w Bożą Łaskę zakończyć tymi wersetami
Ps. 36:8w, Jakże cenna jest łaska twoja, Boże! Przeto ludzie chronią się w cieniu skrzydeł twoich.
Ps. 40:12w, Toteż Ty, Panie, nie odmawiaj mi litości swojej; Łaska i wierność twoja niechaj mnie zawsze strzegą!
Nawet jeśli teraz zbór miałby pomilczeć, to wiem, że Duch Święty chce badać nasze wnętrze, nasze serca, nie bójmy się! Stoimy w pragnieniu uwielbienia Boga, a cóż jest lepszego, niż dać się zbadać i zrozumieć Bożą wolę, i być wykonawcą tej woli. Amen!
W chwili obecnej mamy
1450
nagrań w katalogu.